سحر
پنج‌شنبه 18 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 07:31 ب.ظ
سلام عرض میکنم، خواستم تو وبلاگ خودتون یک تشکر ویژه کنم به خاطر کامنتی که در وبلاگ نانازی بانو بخاطر فیلم ا . خ. ر. ا . ج. ی ... گذاشتید، آدم دلش میگیره وقتی این بی توجهی ها رو میبینه واقعاً ، اما بازم دم آدم هایی مثل شما گرم
نمیدونم و شاید نمیدونیم چرا وقتی آخر قصه رو بلدیم بازم ادامه میدیم...بازم خودمون و دلخوش میکنیم که نه!! من و اون(ما)مثل دیگران به بن بست جدایی نمیرسیم.ولی یه روز چشم باز میکنیم میبینیم یه مشت خاطره مونده رو دستمون و یه بن بست جلومون...تک و تنها..
قصه من که آخرش اینجوری تموم شد... ولی کاش قصه ی تمام ادمهای دنیا وقتی عاشق میشن اینجوری تلخ تموم نشه...
سلام عرض میکنم، خواستم تو وبلاگ خودتون یک تشکر ویژه کنم به خاطر کامنتی که در وبلاگ نانازی بانو بخاطر فیلم ا . خ. ر. ا . ج. ی ... گذاشتید، آدم دلش میگیره وقتی این بی توجهی ها رو میبینه واقعاً ، اما بازم دم آدم هایی مثل شما گرم
قربونت برم عزیزم. منم دلم می گیره از این بی توجهی ها...
سلام عزیزم.
نمیدونم و شاید نمیدونیم چرا وقتی آخر قصه رو بلدیم بازم ادامه میدیم...بازم خودمون و دلخوش میکنیم که نه!! من و اون(ما)مثل دیگران به بن بست جدایی نمیرسیم.ولی یه روز چشم باز میکنیم میبینیم یه مشت خاطره مونده رو دستمون و یه بن بست جلومون...تک و تنها..
قصه من که آخرش اینجوری تموم شد...
ولی کاش قصه ی تمام ادمهای دنیا وقتی عاشق میشن اینجوری تلخ تموم نشه...
به نظر من داشتنی خاطره باز بهتر از نداشتنشه !!